Yil fasllar haqida eng yangi she’rlar.Fasllar haqida she’r.

Yil fasllari haqida she’rlar to’plami.Bolalar va makab o’quvchilari uchun fasllar haqida she’rlar.Qish, bahor, yoz, va kuz fasli haqida mavsum sara she’rlari.

Fasllar haqida she’r.

Yer yuzida to’liq yil 4 faslga ega: kuz, qish, bahor va yoz. Mavsumlarning mavjudligi erning harakatlari Quyosh atrofida uning orbitasida. Biz sayyora ichida bo’lgan kenglik va balandlikka qarab, meteorologiya va iqlimshunoslikdagi o’zgarishlar minimal yoki maksimal bo’lishi mumkin.

Bahor tilaklari.

Nechun ko‘klam madhi tushmas g‘azaldan,
Shoirlar bahorni kuylar azaldan?

Oshiqlar zangori kenglikka boqib,
Qo‘shiqlar aytadi bag‘rini yoqib.

Tabarruk chollarning chakkasida gul,
Momolar o‘yida bahordir nuqul.

Bir lahza yasharar qarri qo‘rg‘onlar,
Ajib dilbar bo‘lib qolar insonlar.

Ha, bahor misrasi menda ham talay,
Bu holning boisi bordir harqalay.

Azizim, g‘unchaga nazar sol bir on,
Bag‘rida hozircha turfa hol pinhon.

Ranglar yashar unda balki pushti, oq,
Ajab, tikoni ham hozircha yumshoq.

Tong chog‘i shabboda ko‘taradi bosh,
Oh, nechog‘ latifu nechog‘lik yovvosh.

Asli qahratonning nabirasi u,
Nash’u namolari hozircha ezgu.

Inson fe’li qiziq, yashagay hurkib,
Shervachchani silab, sherdan-chi, qo‘rqib.

Bahor norasida go‘dakday shirin,
Qo‘ynida ezgulik armon yashirin.

Nashtar bo‘lmasidan g‘unchaning xori
Shirin tuyuladi uning diydori.

Bo‘ronga aylanmay shabboda – go‘dak
Ozurda dillarni yayratar beshak.

Odam bolasiga doim umid yor,
Shul sabab bahorga tilagi bisyor:

Olamga qabohat zahrin sochmasa,
Mas’um yuraklarda yara ochmasa.

Qoplamasa basdur yeru samoni
Mudhish qirg‘inlarning qora to‘zoni.

Bahor fasli haqida she’rlar to’plami.Navro’z, ayollar haqida she’rlar.

Navro’z.

Avval yuragingga mo‘ralaydi u,
So‘ngra kurtaklarga o‘rgatadi so‘z.
Zaminning ko‘zidan qochadi uyqu,
Demak, Bahor keldi,
Kelmoqda Navro‘z.

Qishning ahvoliga boqib hoynahoy,
Yum-yum yosh to‘kmoqda eriyotgan muz.
Jilva qilayotir tengsiz bir chiroy,
Demak, Bahor keldi,
Kelmoqda Navro‘z.

Ona bag‘ri kabi iliqdir olam,
Harir hovur ichra yayrar dala-tuz.
Qoldi puchmoqlarda xazon yanglig‘ g‘am,
Demak, Bahor keldi,
Kelmoqda Navro‘z.

Yana ko‘ngillardan rutubat ketdi,
Yana shu’lalardan qamashmoqda ko‘z.
Yana dildorlikning fursati yetdi,
Demak, Bahor keldi,
Kelmoqda Navro‘z.

Navro’z haqida boshqa she’rlar

Bahor keldi seni so‘roqlab…

Salqin saharlarda, bodom gulida,
Binafsha labida, yerlarda bahor.
Qushlarning parvozi, yellarning nozi,
Baxmal vodiylarda, qirlarda bahor…
Qancha sevar eding, bag‘rim, bahorni,
O‘rik gullarining eding maftuni.
Har uyg‘ongan kurtak hayot bergan kabi
Ko‘zlaringga surtib o‘parding uni.

Mana, qimmatligim, yana bahor kelib,
Seni izlab yurdi, kezdi sarsari.
Qishning yoqasidan tutib so‘radi seni,
Ul ham yosh to‘kdi-yu, chekindi nari.

Seni izlar ekan, bo‘lib shabboda,
Sen yurgan bog,larni qidirib chiqdi.
Yozib ko‘rsatay deb husn-ko‘rkini,
Yashil yaproqlarni qidirib chiqdi.

O‘pmay, sabri tugab bo‘ron bo‘ldi-yu,
Jarliklarga olib ketdi boshini.
Farhod tog‘laridan daraging izlab,
Soylarga qulatdi tog‘ning toshini.

Qirlarga ilk chiqqan qo‘ychivonlardan
Qayda shoir, deya ayladi so‘roq.
Barida sukunat, ma’yuslik ko‘rib,
Horib-charchab keldi, toqatlari toq…

So‘ngra jilo bo‘lib kirdi yotog‘imga,
Hulkar va Omonning o‘pdi yuzidan.
Singib yosh kuydirgan za’far yonog‘imga
Sekin xabar berdi menga o‘zidan.

Lekin yotog‘imda seni topolmay,
Bir nuqtada qoldi uzoq tikilib.
Yana yel bo‘ldi-yu, kezib sarsari,
Mendan so‘ray ketdi qalbimni tilib:

“Qani men kelganda kulib qarshilab,
Qo‘shig‘i mavjlanib bir daryo oqqan?
“Baxtim bormi deya, yakkash so‘roqlab”
Meni she’rga o‘rab, suqlanib boqqan?

O‘rik gullariga to‘nmaydi nega,
Elda hilpiratib jingala sochin?
Nega men keltirgan sho‘x nashidaga
Peshvoz chiqmaydi u yozib qulochin?

Qanday ishqqa to‘lib boqardi tongga,
Kamol toptirardi keng xayolimni.
Uning rangdor, jozib qo‘shig‘ida
Mudom ko‘rar edim o‘z jamolimni.

Qani o‘sha kuychi, xayolchan yigit?
Nechun ko‘zingda yosh, turib qolding lol.
Nechun qora libos, sochlaringda oq,
Nechun bu ko‘klamda sen parishonhol?”

Qanday javob aytay, loldir tillarim,
Baridan tutdim-u, keldim qoshingga.
U ham g‘aming bilan kezdi aftoda,
Boqib turolmayin qabring toshiga.

Alamda tutoqib daraxtga ko‘chdi,
Kurtakni uyg‘otib so‘yladi g‘amnok.
Sening yoding bilan yelib beqaror,
Gullar g‘unchasini etdi chok-chok.

Gul-u rayhonlarning taraldi atri,
Samoni qopladi mayin bir qo‘shiq.
Bu qo‘shiq naqadar oshno, yaqin,
Naqadar hayotbaxsh, otashga to‘liq.

Bahorga burkangan sen sevgan elda,
Ovozing yangradi jo‘shqin, zabardast.
O‘lmagan ekansan, jonim, sen hayot,
Men ham hali sensiz olmadim nafas.

Hijroning qalbimda, sozing qo‘limda,
Hayotni kuylayman, chekinar alam.
Tunlar tushimdasan, kunduz yodimda,
Men hayot ekanman, hayotsan sen

8 – mart.onalar haqida she’r.

Do’rmonda kuz.

Bog‘imda mushuklar qoldirgan edim,
Daydib ketibdilar bechoralarim.
Barglarin to‘kmoqda daraxtlar qadim,
U bilan to‘kilar ezgu dardlarim.

Senga salom deyman so‘ng bor, behijon
Endi yerga yotding, soyabonim barg.
Nechun o‘ksik qolding, chinor, jonajon
Bog‘larga nahotki keldi bodi marg.

Arg‘uvon gullardi bu yerda abad,
Bu yerda kuylardi azal bulbullar.
Qushlarim, siz bizni tark etmang minut
Tag‘in ochilingiz bizning ey, gullar.

Sira ko‘z tegmasin qizg‘in ulfatga,
Qishda ham yashnaylik samoviy oydek.
Sizni taklif etar she’riy suhbatga
Mirtemir, Shayxzoda, albatta, Oybek.

Tabiat.

Buyuk ona tabiat,
Tilsimlaring juda moʼl.
Bizlarga berib sabot,
Koʼrsatasan toʼgʼri yoʼl.

Exson kutmaymiz sendan,
Bu bizning chin soʼzimiz.
Аksincha, kashfiyotni,
Yaratamiz oʼzimiz!…

Qahraton qish.

Kunlar o’tdi, oylar o’tdi
Issiq yoz ham tashlab ketdi
Kelibon ayozli qish
Dalada to’xtadi ish

Yerlar bo’lgandi shudgor
Kuzdan qoldi bir yodgor
Go’zal zangori barglar
Bizga kuzni eslatar

Hozir hokim johil qish
Boshga keltirar tashvish
Osmon yig’lar zoru-zor
Yerlar bo’ldi oppoq qor

Oppoq bo’ldi chor tomon
Lek qor yog’ardi hamon
Oxir ovunib osmon
To’xtadi qorli bo’ron

Tinchlikka cho’mdi borliq
Qish cho’zilmasday ortiq
Lek oldinda bor bir oy
So’ng gullar ochar chiroy

Qorlar erib bitadi
Qish oxirga yetadi
Jildirab oqib soylar
Qushlar jo’r bo’lib kuylar

Qancha cho’zilmasin qish
Ko’klam albat keladi
Dalada boshlanib ish
Navro’z sasi yeladi.

Kunlar o’tdi, oylar o’tdi
Issiq yoz ham tashlab ketdi
Kelibon ayozli qish
Dalada to’xtadi ish

Yerlar bo’lgandi shudgor
Kuzdan qoldi bir yodgor
Go’zal zangori barglar
Bizga kuzni eslatar

Hozir hokim johil qish
Boshga keltirar tashvish
Osmon yig’lar zoru-zor
Yerlar bo’ldi oppoq qor

Oppoq bo’ldi chor tomon
Lek qor yog’ardi hamon
Oxir ovunib osmon
To’xtadi qorli bo’ron

Tinchlikka cho’mdi borliq
Qish cho’zilmasday ortiq
Lek oldinda bor bir oy
So’ng gullar ochar chiroy

Qorlar erib bitadi
Qish oxirga yetadi
Jildirab oqib soylar
Qushlar jo’r bo’lib kuylar

Qancha cho’zilmasin qish
Ko’klam albat keladi
Dalada boshlanib ish
Navro’z sasi yeladi.

Yangi yil haqida she’rlar

Fasllar haqida she’r.

Ko’nglingiz quvonchi misli bir bahor,
Mehr-u muhabbatingiz yoz kabi bo’lsin!
Hayotingiz davomi kuz kabi sokin,
Qishning qorlaridek musaffo bo’lsin!

Bahor keldi.

Bahor keldi o’lkamizga
Yana keldi qaldirg’och
Humo qo’ndi yelkamizga
Borliq bizga bag’ring och

Bahor fasli tarovatin
Shunda bildim tabiat
Qish ketib bahor keldi
Quyosh bobo nuring soch

Bahor kelinchak misol
Sepin yoydi olamga
Ko’rib ko’zing quvnaydi
Boychechagu lolamga

Sen yaproqdagi shabnam
Fasllarning sarasi
Qo’y qo’zilar o’tlagan
Yaylovlarning egasi

O’zingdir olam ko’rki
Fasllar kelinchagi
Bolasi orom olgan
Kelinchak belanchagi

Senda hayot mujassam
Sen yasharish faslisan
Yangi yil ibtidosi
Yorqin hayot aslisan.

Balli qizlar ko’rik tanlovi ssenariysi

G’uncha.

Har kun boqqa borar edim ko’rgani uni,
Gulzor aro o’sayotgan nozik g’unchani.
Iliq shamol yalab o’tar uning yanog’in,
Asta-sekin hilpiratar nozik yaprog’in.

Ko’rganda u g’unchani ko’nglimda quvonch,
Kun sayin oshar menda sevgimga ishonch.
Bilmam, nimalar bizni yaqin etardi,
Yulduzlardan yuksakda ko’rardim seni.

Bir kun bog’dan shu g’unchani topa olmadim,
Ming afsuski, yorginamni asray olmadim.
Nahotki, bir begona ko’z nazar tashladi,
Bu nozik, mayin g’unchamdan meni ayirdi.

Kim uzdi bu g’unchani shu go’zal bog’dan,
Ajratib yolg’izimni, ajratib guldan.
Qani endi bu g’uncha? Tunlarim bedor
Sensiz o’tdi, jonginam, dunyo menga tor.

Yillar o’tar, to’xtamay izlayman seni,
O’shal payt ochilmagan nozik g’unchani.
G’uncha endi ochilib gulga aylangan,
Har zamonda kaminani esga olarkan.

Bolalar haqida she’r.