Cho’lpon Ergash hayoti va ijodi . Cho’lpon Ergash 70 yillardan matbuot sahnasiga kirib keldi. Uning birinchi she’ri «O‘zbekiston» jurnalida chop etildi. Shoir she’rlarini kuzatar ekanmiz, unda ortiqcha baqiriqdan xoli, og‘ir, vazmin va «gap tagida gap yotar» qabilidagi tuyg‘ularga duch kelamiz.
Cho’lpon Ergash qo‘shni Qirg‘iziston Respublikasining O‘sh shahrida 1937 yilda tavallud topdi.
Uning bolaligi urush davri qiyinchiliklariga to‘g‘ri kelib, og‘ir kechgan. U sakkiz yoshidan ishlab, to‘qqiz yoshdagina maktabga bordi. Askarlik burchini ham ado etdi.
60-yillarda Toshkentga kelib madaniy-ma’rifiy texnikumini tamomladi. So‘ng teatr va rassomlik institutiga kirdi.
1965 yilda uni tugatib, sahnaga emas, matbuot sari yo‘l oldi, she’rlar mashq qila boshladi.
Shoirning she’rlarini o’qish
She’rlari to’plami
Uning birinchi she’ri «O‘zbekiston» jurnalida chop etildi. 1970 yilda esa birinchi she’riy to‘plami «Tong yulduzi» nomi bilan bosilib chiqdi. Cho‘lpon Ergash «Bizning uyimiz» (1972), «Muborak kunlar» (1972), «Umid chirog‘i» (1979), «Bahor orzulari» (1980), «Tong otar sadolari» (1982), «Sehrli qo‘ng‘iroq», «Oy chodir tikmoqda» (1985), «Eng baland qasr» (1986), «Karvon kelar» (1990), «Orzuning og‘ir kipriklari» (1990) kabi o‘ndan ortiq she’riy majmualarni kitobxonga in’om etdi.
Cho‘lpon Ergash istiqlolni orziqib kutgan shoirdir. U orzusiga endigina erishib, endi ochiqchasiga, jo‘shib, quvonib yozishga kirishdi. Uning, ayniqsa, «Orzuning og‘ir kipriklari» to‘plamiga kirgan «O‘tmish o‘yini» kabi dostonlari insoniyatning asriy orzu-istaklari, armonlari bo‘lmish erk, ozodlik, mustaqillik, o‘z-o‘zligini topish, ona Vatan muqaddasligi, muhabbatning pokligi, baxtning butunligi, yurtning tinchligi haqida bahs yuritadi. Cho’lpon Ergash hayoti ijodi sizga maqul kelgan bo’lsa boshqa arboblarni ham o’qib ko’ring.
NIDO
Borar zamon, borar nafas,
Borar qushlar buzib qafas…
Borar jahon to’lib bir sas!
— Havo bering!
— Omon bering!
Borar kunlar, tunlar, unlar,
Yoqa yirtib basir ko’llar…
Yashash da’vo qilar ular:
— Imon bering!
— Vatan bering!
Bering jilg’a, daryo ummon
To’fon bering, bering suron…
Bermang shafqat siz hech qachon,
— Qasam bering!
— Qasos bering!
KELAETGAN ODAM
Yo’llarida ko’zlarim tolmagan,
Ich-ichimni yemirgan kimdir u?!
Kim ekan u poyimdan qolmagan,
Sharob, deya tutgani kimga bu?
Horg’in cholga o’xshaydi, e, xudo,
O’xtin-o’xtin yo’talar, voh og’ir.
Uning yo’li bo’lmas ham hech ado,
Ado qilmay qo’ymas ham u axir.
Senmiding, a, tutqazgan tobutim,
Kuning menga qoldimi, qariya?
Yurt shu kunga qoldimi to bu kun,
Elim sen-a qoldimi, hali-ya?!
Shoirning she’rlarini o’qish
Manba.