Mundarija
Shukur Saโdulla sheโrlar toโplami ni eโtiboringizga havola etamiz.
Shukur Saโdulla tarjimai holi
AYIQ
Oโrmonda boโlganmisiz?
Ayiqni koโrganmisiz?
Ustida poโstini bor,
Pisand emas unga qor.
Men uning naslidanman,
Ayiqning aslidanman.
Otamdan qoldi poโstin,
Oโsha poโstin menga toโn.
Farqim shu: men qoโgโirchoq,
Bolalarga oโyinchoq!
Shukur Saโdulla tarjimai holi
Shukur Saโdulla sheโrlar toโplami BUZOQ
Men buzoqman, buzoqman,
Shoxim chiqqan โ suzoqman.
Lekin yumdalab tortmang,
U yon-bu yonga otmang.
Iflos yerga yoโlatmang,
Oโyinchoqman, qulatmang.
Buksangiz qayrilaman,
Oyoqdan ayrilaman.
Sigir bolmayman unda,
Qaymoq bermayman kunda.
Mayli, oโynang erta-kech,
Lekin ozor bermang hech!
TOYCHOQ
Toychogโim bor โ uchqur ot,
Quralay koโz โtulpor zot.
Egar-jabduq uraman,
Minib, olgโa suraman.
Oโzi yogโoch, yoli qil,
Ovunchogโim, olgโa yel!
ULOQCHAM
Kichkina qora โ uloq,
Oโynar oshib umbaloq,
Men bilan inoq, oโrtoq.
Koโkat bersam yamlaydi,
Orqamdan hech qolmaydi.
Kappalaydi oโt bersam,
Oโynaydi quloch kersam,
Suzadi musht oโqtalsam.
Boshchasida shoxi bor,
Dumchasida oqi bor.
Shukur Saโdulla tarjimai holi
MITTI
Mitti degan mushugim,
Oโtaketgan olgโir, shum.
Mitti poylab turadi.
Sichqonvoyni koโradi.
Sichqon mushukni koโrib,
Qochar teshikka urib.
Sichqon qochib qutular,
Mushuk esa tutilar.
Toโrt fasl
Milt etib chiqdi quyosh,
Dedi:-Doโstlar qish odosh.
Koโrsak, yoโq qora bulut,
Yer yuzi koโk gilam-oโt.
Keldi koโklam kabi soz,
Bizlar sevgan issiq yoz.
Ekin oโsdi yerlarda,
Bugโdoy pishdi qirlardaโฆ
Poliz toโla bodring,
Bogโbon, tez uzib bering!
-Sabr qiling siz andak,
Soโyib beray handalak.
Quyosh tushar taftidan,
Qoโrqib qishning aftidan.
Sargโayadi koโkatlar,
Barg toโkadi daraxtlar.
Hosil yigโib olinar,
Qishga zamin solinar.
Dala-dashtda tindi ish,
Keldi mehmon boโlib qish.
Qish emas, u โ qorbobo,
Sovgโalari bor boboโฆ
Xuddi yozday, bahorday โ
Iliq, kuzgi nahorday.
Qor yogโar, kecha-kunduz,
Suv sovuq qotib kiygan muz.
Oshiq quyosh
Oโzbekiston โ Vatanim aziz,
Seni sevib ne qiloldim, men?!
Senga mehr bobida, asli,
Kim quyoshga kela olur teng?!
Sen deb quyosh arshidan tushib,
Mehr toโla bagโrini ochar.
Ehtirosdan yuragi joโshib,
Boshing uzra marvarid sochar.
Senga yaqin kelgani sari
Uyaladi oโzidan, chogโi,
Taqir boshin berkitay deya
Kiyib olar baxmal qalpogโin.
Bundayini koโrmagan hali
Olam olam boโlib sira ham.
Har kun kelar seni koโrgali,
Har kun ketar umidga hamdam.
Ishq oyati
Bogโ yoโlida yotgan bir varaq qogโoz
Eโtiborim tortar, qoโlga olaman.
Bir betda bor-yoโgโi toโrtta soโz, xolos:
โSevganman, sevaman, sevib qolaman!โ
Yozganmi aytishga topolmay jurโat,
Kim u kuygan koโngil? Oโyga tolaman.
Yetib bordimikan egasiga xat:
โSevganman, sevaman, sevib qolaman!โ.
Bogโ hayrat ichida tebratar boshin,
Shamol tegajoqlik qilib boladay
Xatni olib qochar va oโqir shoshib:
โSevganman, sevaman, sevib qolaman!โ
Qushlar ham basma-bas chugโurlar joโshib,
Men endi ularning tilin bilaman:
โHamisha aytilar faqat bir qoโshiq
Sevganman, sevaman, sevib qolaman!โ
Menim-da, ishim bir shu qushlar ila,
Dilda takror aytib saboq olaman:
โEy yor, eshit soโzim, keldim aytgali,
Sevganman, sevaman, sevib qolaman!โ.
Onaga taโzim
Siz chigโanoq kabi oโzingizdan soโng
Qoldirib ketasiz duru javohir.
Jannat oyogโingiz ostida, demak,
Bizning boshimizning ustida zohir.
Madhingiz quyoshu oygacha yetgan,
Ne-ne donishmandlar yonib aytganlar.
Sizdan kimki ketsa sahroga ketgan,
Chamanzorga qaytgan sizga qaytganlar.
Pushkin
Sevgi, hasrat kuychisi,
Asov daho, joโshqin ruh
Chalib oโtdi yangroq soz,
Mangu sharaf topdi rus.
Makkor bir zamon edi,
Har yonda nayrang, oโyin.
Muhabbat lirasini
Sindirdi qora quyun.
Tanho edi. Tugโilmas
Endi, Pushkin boshqa yoโq.
Ammo kezib yuribdi
Shoirga otilgan oโqโฆ
Shukur Saโdulla tarjimai holi
Soโz va donishmand
El ichra nomi baland,
Har ishda fazli ayon,
Yashar edi donishmand โ
Toza tiynat, pokdomon.
Kimdir: โOlam iborat, โ
Desa, โ molekuladanโ,
โYoโq, soโzdan bu imoratโ, โ
Derdi sirli kularkan.
Soโz uning koโz oโngida
Oqar edi chuldirab,
Goh qorongโu osmonda
Chaqnar edi guldirab.
โBu dunyoni yoritib
Turgan ham soโzโ, derdi u.
โInson dardin aritib
Turgan ham soโzโ, derdi u.
โSoโz aynisa, diyonat
Oโlgani shuโ, der edi.
โSoโz qaynasa, qiyomat
Boโlgani shuโ, der edi.
Neki yaralmish bari
Soโzning jismu tanidir,
Soโz โ chigโanoq gavhari,
Koโngil โ soโz Vatanidir.
Bir soโz bor soโz avvali,
Joy olgan dil toโridan,
Qolgan barcha soโz, asli,
Oโsha soโzdan oโrigan.
Yursa ham, oโtirsa ham
Faqat oโsha oโyida,
Yashar edi donishmand
Shu tanho soโz koโyida.
Jon kabi edi aziz
Oโsha soโzning diydori,
Oxir, yiqildi holsiz,
Ketdi tandan madori.
Oโngimidi, tushi yo
Bilmas, harchand urindi,
Soโz jamoli koโziga
Elas-elas koโrindi.
Quvonchidan koโksini
Oโrtab ketdi hayajon,
Chorladi shogirdlarin
Huzuriga oโshal on.
Dupur-dupur jon qushi
Depsidi qanot qoqib,
Boshidan uchib hushi,
Tildan qoldi, boyoqish.
Yosh aylandi koโzida:
Sevinch yoshi, gโam yoshi.
Oโkrar edi donishmand
Oโpkasi toโlib-toshib.
Soโzga qovushmay labi
Gโoโldiradi, soโng soโlgโin:
โAna u!โ degan kabi
Osmonga choโzdi qoโlinโฆ
โฆUstozning ochiq koโzin
Shogird asta yoparkan,
Ahd qildi: โOโsha soโzni
Bir kun soโzsiz topaman!โ
Qaldirgโoch qosh
Boshima tushmish bu savdo qoshidan,
Aylanurman hech ketolmay qoshidan.
Oโsmani qoโymish yaratganning oโzi,
Aylanay ham oโzi, ham naqqoshidan.
Manba.